Televizyon izlerken birilerine bakıp da
“Ya bu adam bu sığlıkla nasıl buralara kadar gelebilmiş” diye
düşündüğünüz oldumu hiç..?
Ya da işyerinizde sizinle aynı ya da daha üst aşamada bir görevde olan
bazıları, sizde büyük bir şaşkınlık uyandırdı mı?
Onlara bakıp “Bu cahillik, kendini bilmezlik nasıl fark edilmez..?” diye
iç geçirdiniz mi..?
Justin Kruger ve David Dunning adlı iki ABD’li bu hissi çok yaşamış
olacak ki,
iki psikiyatri uzmanı, 10 yıl kadar önce bir teori ortaya attı:
“Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır.”
Ve bunun üzerine bir araştırma başlatıldı.
Fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda şu
bulgulara ulaşıldı:
Niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler.
Niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimindedir.
Niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların niteliklerini görüp
anlamaktan da acizdirler.
Eğer nitelikleri, belli bir eğitimle artırılırsa, aynı niteliksiz
insanlar, niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar.
Bitmedi…
Cornell Üniversitesi’ndeki öğrenciler arasında bir test yapıldı ve klasik
“Nasıl geçti?” sorusuna öğrencilerden yanıtlar istendi…
Soruların yüzde 10′una bile yanıt veremeyenlerin “kendilerine güvenleri”
müthişti.
Onların “testin yüzde 60′ına doğru yanıt verdiklerini” düşündükleri;
hatta “iyi günlerinde olmaları halinde yüzde 70 başarıya bile
ulaşabileceklerine inandıkları” ortaya çıktı.
Soruların yüzde 90′ından fazlasını doğru yanıtlayanlar ise
“en alçakgönüllü” deneklerdi;
soruların yüzde 70′ ine doğru yanıt verdiklerini düşünüyorlardı.
Tüm bu sonuçlar bir araya getirildi ve Dunning-Kruger Sendromu’nun metni
yazıldı:
“İşinde çok iyi olduğuna” yürekten inanan ‘yetersiz’ kişi,
kendini ve yaptıklarını övmekten,
her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan
hiçbir rahatsızlık duymaz…!
Aksine her şeyin hakkı olduğunu düşünür!
Ancak bu ‘cahillik ve haddini bilmeme’ karışımı mesleki açıdan müthiş bir
itici güç oluşturur.
‘Eksiler’ kariyer açısından ‘artıya’ dönüşür.
Sonuçta, ‘kifayetsiz muhterisler’ her zaman ve her yerde daha hızlı
yükselirler…
Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında ‘fazla
alçakgönüllü’ davranarak öne çıkmaz,
yüksek görevlere kendiliklerinden talip olmaz,
kıymetlerinin bilinmesini beklerler…
Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler…
Muhtemelen üstleri tarafından da ‘ihtiras eksikliği’ ile suçlanırlar…”
“Dünyanın sorunu,
Akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin
olmalarıdır.”
Kaynak:Wikipedia