Sıkılgan birisiydi, ama soğuk değildi. Yüzünden eksik etmediği ışığıyla gülümserdi hep. O ışık içinde bulunduğu topluluklara, yaptığı solo albümlere, şarkılarının yorumlarının her notasına yansımıştı.
Hiç kirlenmeyen müzisyen: Kazım Koyuncu
Murat Beşer
Sıkılgan birisiydi, ama soğuk değildi. Yüzünden eksik etmediği ışığıyla gülümserdi hep. O ışık içinde bulunduğu topluluklara, yaptığı solo albümlere, şarkılarının yorumlarının her notasına yansımıştı.
Dünyanın eşitsizliğinden kanser düşmüştü payına. Wilhelm Reich’ın kanser hakkındaki “coşkusal sönüklük ve umudun yok olmasından ileri gelen bio-enerjik bir büzülme” tanımının tersine, kavanoz dipli dünya onu büzmeye çalışmıştı.
Fiziğinin üzerinde bir direnç göstermiş; elinden geldiğince gücünün son kırıntısına kadar sahnede kalmaya, şarkı söylemeye çalışmıştı.
Karadeniz müziğine yeni bir onur kazandıran bu talihsiz fidan, 25 Haziran 2005’de 33 yaşında amansız hastalığının pençesinde solunca, Karadeniz halkının geleceğini tehdit eden Çernobil felaketi, zamanında ekran karşısında çay yudumlayan pişkin devlet büyüklerinden aşağı kalmayan çirkin yüzünü bir kez daha gösterdi.
Eğer yaşasaydı göreceği 3 şeyden rahatsız olacağına şüphem yok…
Birincisi; canı gibi sevdiği Trabzonspor’un bugün içinde bulunduğu durum... Şüphesiz Trabzonsporluluğunu sorgulamaz ya da rafa kaldırmazdı, ama eğer o hayatta olsaydı, beyaz Ogün Samast bereleri takan tribün kalabalığı ve iktidara açık el veren sağcı yeni başkan bu kadar rahat ve pervasız hareket edemezdi.
İkincisi; Karadeniz müziğinin bugünkü durumu... Bugün onun açtığı yoldan gelen pek çok yeni isim var ki, içlerinde gayet düzgün olanları da mevcut. Ancak maalesef hiçbiri onun gibi titretemiyor gönül tellerini.
Üçüncüsü ise AKP iktidarı etrafında toplanıp medet uman liberaller ve sözüm ona sanatçılar ve akil adamlar… Bize bu noktada düşen, “müzik ilericiler tarafından yapıldığı sürece ilericidir” diyen bu “şair ceketli çocuğu” karanlık bir sömürü düzenine yamamak için ehlileştirerek tarif etmeye çalışan (ve çalışacak olan) liberallere müsaade etmemek.
Yokluğunu hicrana çevirmeden düşünelim şimdi O’nu; zira Karadeniz bölgesinde (sahile yapılan otoyoldan, yeşilin kalbine saplanan termik santrale) son 10 yılda gerçekleşen hızlı gericileşmenin ve kirlenmenin önüne dikilen en büyük sembol halen Kazım Koyuncu.
solhaber
