Öğretimdeki temel çatışma noktaları; bilgiyi ezberleme, sürekli yarışma ile paralı öğrenime erişimdeki eşitsizliklerdir... Kendiyle duygusal dengesi kopartılmış, istenileni yapan köle bedenler beklenir sonuçta…
Demirden kafes bir piyasanın, emir komuta zincirine giren; mutsuzlaşan insanlar, tek tip esaret hayatlara ulaşır… Kişisel gelişim yolları tıkanır. Vazedilen “gelişme ve ilerleme” (!)alanları ve hedeflerine yönelik törpülenir insanlar…
Bunun dışında hayat yoktur!
Kişisel hayat seçebilmede ve kurmada neredeyse hiç söz sahibi olamadan ‘modern hayat’ kalıplarıyla yüzleşen; çatışan insan; kitlesel örgütlerle demokratik özgürlük talebini (duymayan kulaklara, polis terörüne karşın) ifade eder! Erişkin kalıplara karşı öğrenciler direnir doğal olarak. Teknik, rasyonel, meta piyasa ilişkilerini sorgular; karşı dururlar!..
Yeni sistem, 4+4+4; dünya ve toplumun bu ölçülü talep ve özgürlüklerini umursamamış; bilimsel çevreler, kanaat önderleri, demokratik kitle örgütleri, öğrencilerin katılması tartışılması istenmemiştir. Farklı düşünceler dışlanıp, püskürtülen kitleler proje dışı tutulmuştur.
Bilimsel kuşku, eleştirel yöntem terkedilerek yeniyi arama ve yaratmada; pasif olmak, özgüvensiz tutum; boyun eğici ve itaatkarlık kutsanmıştır . Toplum ve gelecek nesillerden; temel insan hak ve özgürlüklerine erişemez ve savunamaz uzaklıkta olmaları bekleniyor!..
İnsan gelişim ve ruh sağlığı yerine öncelikleri başka olan benzeri tüm sistemler; farklılıkları zenginlik olarak görmez; korku ve tehdit söylemli “Tek tip insan” oluşturmak; yönetmek isterler.
İstenen ve ifade edilen, uluslararası yelpazeye kindar bir nesil yerleştirilmektir.
Bu sipariş, toplumun insan atölyelerinden, nesne ilişkili (kişilik ve yaratıcılık) bozuklukları üretilerek; hedeflenen takvime yetiştirilmeye çalışılmakta...
Evrensel akış içinde özgür olmasını beklediğimiz insanlık maceramızda küresel efendi ve yöneticileri; parmağında oynatamayacağı insandan rahatsız olmaktadır!
Yeni kuşaklardan beklenen; topluma yeni, yaratıcı değer, çok merkezli özgür açılımlar katmalarıdır! Çocuklarımızın, devlet ve özel sermaye elinde sakatlanmasını; düşünme, hayal kurma, İnsan hakları temelli akıl yürütme engelli biçimlenmelerinin dayatılması kabul edilemez.
Çağdışı içerik ve işleyişle hayatın geriye savrulması; toplumsal tepkiyi fazlasıyla hak ediyor.
