Geçenlerde bir İtalyan'ın bantla duvara yapıştırdığı muzu, Çinli bir dijital para spekülatörü 6 milyon dolar ödeyerek satın aldı ve oracıkta afiyetle yedi
Psikologlar bu durumu nasıl açıklarlar bilmiyorum ama bu davranışın olayın tanıkları üzerinde nasıl bir etkisi olduğunu merak ediyorum.
İlk aklıma gelen, “Haydan gelen huya gider.” oldu.
Oldu da, böyle deyince her şey olup bitmiyor insan beyninde. İçinde olduğu durum için anlam arayışına giriyor, daha doğrusu bu absürt anın tanığı olmanın sonucuna katlanıyor.
Belki uzunca bir süreden beri türümüzün, topluca ve kısaca ‘insanlık’ diye tanımladığımız niteliklerinden pek çoğunun değişmiş olduğunun bir belirtisi denilebilir buna.
Muz bahçesi olanın bedava, olmayanın en fazla 1 dolar vererek yiyebileceği bir meyveye bu kadar para neden verilir?
‘Bu kadar para’ ne anlam ifade eder?
Bu kadar para, ne kadar şeyin karşılığıdır?
Çok mudur, az mıdır?
Bunu kim ölçecek ve neye göre?
Bir yığın soru sorulabilir elbette.
Hani, “Deve bir akçe, deve bin akçe.” diye, ‘şey’in ‘değer’inin ‘durum’a göre belirlendiğini ifade eden bir atasözümüz vardır.
Ayrıca paranın değeri atfedilen, varsayılan özetle sembolik bir değerdir. Maddi varlık olarak, 6 milyon doların bir muz kadar değeri olmadığı halde, itibari değerinin muhtemelen birkaç bin ton muza karşılık gelmesi ne garip. Hatta, bir muza 6 milyon dolar veren spekülatör, bu parayı sanal yolla kazandığından, maddi varlığa dönüşmeyen tüm servetinin muz kadar değerli olmadığı bile söylenebilir.
Birbirinden bu denli kopuk ve alabildiğine yabancılaşmış Dünya üzerinde yayılmış bir topluluğun, tümünü birden ‘insanlık’ diye tanımlamak ne denli doğru olur?
Bunca yoksulluk, açlık, hastalık varken, dünyanın haline bakınca, bu “sanatsal gösteri” oldukça rahatsız edici. Ama televizyondan insanların üzerine bombalar yağdırılan savaşları canlı yayınlar yoluyla anında izleyip bir şeyler tıkınırken, sokakta ayağımıza sürtünüp bizden yiyecek bekleyen bir kediden etkilendiğimiz kadar bile etkilenmediğimiz bir zamanda yaşamakta olduğumuz gerçeğiyle yüzleşince, bu davranışın komik bile olduğu söylenebilir.
Dünyaya egemen olan kapitalist ekosistem tüm değerleri kökünden değiştirdi, değiştiriyor. İnsan doğaya karşı oldum olası acımasız ve bencil olmuştur. Ancak şimdi gelinen dünyada, yani Yeni Dünya Düzeninde insan kendisinden başka hiçbir şeye değer vermiyor.
2024 yılı içinde Filistin’de büyük çoğunluğu çocuklardan oluşan 40 bin insan, başka insanlar tarafından atılan bombalarla can verdi.
Ve diğer tüm insanlar bunu görüp izledi.
2024 yılında Türkiye’de en az 1000 kadın katledildi. Önemli bir bölümü insanların gözü önünde gerçekleşen bu cinayetlere, hepimiz sessiz kaldık.
2024 yılında Türkiye’de en az 2000 işçi olumsuz çalışma koşulları dolayısıyla göz göre göre iş kazası sonucu öldü.
Gördük ama görmemiş gibiyiz.
2024 yılında Dünya’da ve Türkiye’de, 2023 yılında ve ondan önceki yıllarda olduğu gibi, savaşlar sürdü, doğa yok edildi, çocuklar istismar edildi…
Duyduk ama duymamış gibiyiz.
Kısaca, gördük, duyduk ve sustuk.
Ama, görmemiş, duymamış, bilmemiş gibiyiz.
***
6 milyon dolar kaç bomba...?
Bir bomba kaç çocuk…?
2025’i bekliyoruz büyük bir arsızlıkla.
Büyük insanlık!
