1 Eylül Dünya Barış Günü öncesinde sevgili okurlarımla “Kızıma Mektuplar” kitabımdan iki şiirimi paylaşmak istedim. Barış günümüzü kutlayarak; ABD ve “Batı” emperyalizminin başını çektiği, ülkemizdeki siyasal iktidarın da içinde olduğu yalancı, talancı, savaş kışkırtıcısı, faşist işbirliğini lanetleyerek.
Emir Kulu
Emir kulu
Emri aldı:
Görevi, bir kenti
Bombalamaktı
Evden çıkarken
Gün doğuyordu
Çocukları
Uyuyordu
Öptü uyuyan
Çocuklarını
Karısını
Kucakladı
Uzakta bir başka
Kentte de çocuklar
Mışıl mışıl
Uyuyordular
Buluştular
Emir kulları
Ve havalandı
Uçakları
Hızla varıldı
O uzak ülkeye
Ve getirildi
Emir yerine
Emir kulu
Akşam yemeğini
Karısıyla
Dışarıda yedi
Döndüklerinde
Çocukları
Mışıl mışıl
Uyuyorlardı
Öptü onları
Huzurla uyudu
Görevini,
Yapmıştı, mutluydu
Uzak bir kentte
Büyük çukurlar
Kazıldı, gömüldü
Ölü çocuklar
Toprağa Düşen
Ona haydi
Savaşa dediler
Başkaca bir şey
Söylemediler
Aldılar köyünden
Davulla, zurnayla
Geride üç çocuk
Bir eş ve bir ana
Eline bir silah
Tutuşturdular
Ve karşılaştı
Düşman ordular
Vurulup düştü
İlk çatışmada
Göğsünde bir oyuk
Üç delik alnında
“Ey bu topraklar için
Toprağa düşen!”
Bir karış toprağın
Var mıydı yaşarken?
Yarın Pazar dergisindeki yazım: “Bir Mermer İşliğinden Notlar”.
31 Ağustos 2013 - Cumhuriyet
