AVUKATLIK KANUNU TASLAĞI
BİRİNCİ KISIM
Temel İlkeler
Amaç ve kapsam
MADDE 1- (1) Bu Kanunun amacı, avukatlık mesleğinin niteliğini, amacını, mesleğe kabulü, avukatın hak ve yükümlülüklerini, avukatlık faaliyetinin yürütülmesine ilişkin esas ve usulleri, avukatlık disiplin ve ceza kurallarını, avukatlık mesleğine ilişkin kurumsal yapıyı düzenlemektir.
Avukatlığın niteliği
MADDE 2- (1) Avukatlık, yargı erki içinde, bağımsız savunmayı temsil eden kamu hizmeti niteliğinde bir meslektir.
(2) Avukat, yargının kurucu unsurlardan olan bağımsız savunmayı serbestçe ve eşitlik ilkesine göre temsil eder.
(3) Avukatlık mesleği ticarî faaliyet sayılmaz.
Avukatlığın amacı
MADDE 3- (1) Avukatlığın amacı, hukukî ilişkilerin düzenlenmesini, her türlü hukukî mesele ve anlaşmazlıkların adalet ve hakkaniyete uygun olarak çözümlenmesini ve hukuk kurallarının tam olarak uygulanmasını her derecede yargı organları, hakemler, alternatif uyuşmazlık çözüm mercileri, resmî ve özel kişi, kurul ve kurumlar nezdinde sağlamaktır. Avukat bu amaçla hukuki bilgi ve tecrübesini adalet hizmetine ve kişilerin yararlanmasına tahsis eder.
İKİNCİ KISIM
Avukatlık Mesleğine Kabul
BİRİNCİ BÖLÜM
Şartları ve Engeller
Avukatlığa kabul şartları
MADDE 4- (1) Avukatlık mesleğine kabul edilebilmek için;
a) Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmak,
b) Türkiyede eğitim veren hukuk fakültelerinden veya bunlara denkliği kabul edilmiş yurtdışındaki hukuk fakültelerinden mezun olmak,
c) Avukatlık stajını tamamlayarak staj bitim belgesi almış olmak, ç) Avukatlığa kabul için yapılacak sınavda başarılı olmak,
d) Bu Kanuna göre avukatlığa engel bir hali olmamak,
Gerekir.
(2) Avukatlığa kabul bakımından diğer şartları taşımaları koşuluyla,
a) Adli, idari ve askeri yargı hâkimlik ve savcılıklarında, Anayasa Mahkemesi raportörlüklerinde, yüksek yargı organlarında, fakültelerin hukuk bilimi dallarında profesörlük, doçentlik, yardımcı doçentlik görevlerinde toplam beş yıl süreyle hizmet etmiş olanlar,
b) Türkiyede eğitim veren hukuk fakültelerine denkliği kabul edilmek ve ayrıca iyi derecede Türkçe biliyor oldukları da bir sınavla anlaşılmış olmak kaydıyla, Türk vatandaşları ve Türk vatandaşlığına kabul olunanlardan yabancı ülkelerde bulunan hukuk fakültelerinden mezun olup da geldikleri yerde beş yıl süreyle hâkimlik, savcılık veya avukatlık yapmış bulunanlar,
Avukatlık için gerekli staj ve sınavdan muaftır.
(3) İkinci fıkrada belirtilenlerin baro levhasına yazılmasında istenecek bilgi ve belgeler Türkiye Barolar Birliği tarafından çıkartılacak yönetmelikte düzenlenir.
MADDE 5- (1) Aşağıda yazılı durumlardan birinin varlığı halinde, avukatlık mesleğine kabul istemi reddolunur:
a) 26/09/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinde belirtilen süreler geçmiş, ertelenmiş, para cezasına çevrilmiş, yasaklanmış hakları geri verilmiş veya affa uğramış olsa bile, kasten işlenen bir suçtan dolayı iki yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûm olmak veya Türk Ceza Kanununun Devletin güvenliğine karşı suçlar, Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlar, zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama veya kaçakçılık suçlarından mahkûm olmak,
b) Kesinleşmiş bir disiplin kararı sonucunda hâkim, savcı, memur, noter veya avukat olma niteliğini kaybetmiş olmak,
c) Avukatlık mesleğinin itibar ve onuruyla bağdaşmayacak tutum ve davranışlarda bulunmak,
ç) Avukatlık mesleği ile bağdaşmayan bir işle uğraşmak,
d) Mahkeme kararıyla kısıtlanmış olmak,
e) İflas etmiş olup da itibarı iade edilmemiş bulunmak, itibarı iade edilmiş olsa dahi taksiratlı ve hileli iflas etmiş olmak,
f) Kaldırılmamış olmak kaydıyla, hakkında geçici veya kesin aciz vesikası verilmiş
olmak,
g) Avukatlığı sürekli olarak gereği gibi yapmaya engel akılca malul olmak.
(2) Birinci fıkranın (a) bendinde yazılı bir suçtan dolayı kovuşturmaya başlanmış olması halinde, avukatlık mesleğine kabul isteği hakkındaki kararın söz konusu kovuşturmanın sonuna kadar bekletilmesine karar verilir.
MADDE 6- (1) Mesleğin onuruyla bağdaşmayan iş ve faaliyetler, avukat tarafından yapılamaz.
(2) Avukat, kural olarak, mesleklerinden başka gelir veya kazanç getirici hiçbir görev, iş, faaliyet veya hizmet yapamaz. Ancak avukat, mesleği ile beraber aşağıdaki işleri de yapabilir:
a) Milletvekilliği, il genel meclisi ve belediye meclisi üyeliği yapmak,
b) Kadroya bağlı olmaksızın eğitim ve öğretim kurumlarında hukuk alanında ders vermek,
c) Özel hukuk tüzel kişilerinin sürekli avukatlığını yapmak,
ç) Hakemlik, arabuluculuk, uzlaştırıcılık, patent ve marka vekilliği, tasfiye memurluğu, yargı mercilerinin veya adlî bir dairenin verdiği herhangi bir görev veya hizmeti yerine getirmek,
d) 18/06/1984 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede başka iş veya hizmetle uğraşmaları yasaklanmamış bulunmak kaydıyla, 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin kapsamına giren iktisadi Devlet teşekkülleri, kamu iktisadi kuruluşları ve bunların müesseseleri, bağlı ortaklıkları ve iştirakleri ve iktisadi Devlet teşekkülleri ile kamu iktisadi kuruluşları dışında kalıp sermayesi Devlete ve diğer kamu tüzel kişilerine ait bulunan kuruluşların yönetim kurulu başkanlığı, üyeliği, denetçiliği yapmak,
e) Anonim, limited, kooperatif şirketlerin ortaklığı, yönetim kurulu başkanlığı, üyeliği, denetçiliği ve komandit şirketlerde komanditer ortaklık yapmak,
f) Sosyal, bilimsel ve siyasal kuruluşlarda üyelik, yöneticilik ve denetçilik yapmak,
g) Basın ve yayın kuruluşlarının sahipliğini veya yayım müdürlüğünü yapmak.
(3) Yükseköğretim kurumlarının kadrolarında bulunan sadece profesör, doçent ve yardımcı doçentler, bu Kanunda belirtilen şartlar dışında başkaca bir şart aranmadan, avukatlık yapabilirler veya bir avukatlık şirketinin ortağı olabilirler.
(4) Milletvekilleri, avukatlık şirketi ortaklığı hariç olmak üzere, milletvekilliği süresince avukatlık faaliyeti yürütemezler.
(5) İkinci fıkranın (ç) bendinde gösterilenlerin, Hazinenin, belediye ve özel idarelerin, il ve belediyelerin yönetimi ve denetimi altında bulunan daire ve kurumların, köy tüzel kişiliklerinin ve kamunun hissedar olduğu şirket ve kuruluşların aleyhinde; il genel meclisi ve belediye meclisi üyelerinin de bağlı bulundukları tüzel kişiler aleyhinde; yükseköğretimde görevli profesör, doçent ve yardımcı doçentlerin yükseköğretim kurum ve kuruluşları aleyhindeki dava ve işleri takip etmeleri yasaktır. Bu yasaklar, avukatın ortağı olduğu şirketi, ortaklarını ve yanlarında çalıştırdıkları avukatları da kapsar.
