Pusu Kurmak... Düello Yapmak...
Pusu kurmak ile düello yapmak iki ayrı dövüş kültürü.
Bizde düello bilinmiyor. Pusu ise yaygın.
Şu ‘kaseti internete düştü’ olayı tam bir pusu.
Sinsi.
Karanlıkta.
Arkadan vuran.
Düello bir Batı geleneğidir.
Önce üniversiteli öğrenciler arasında başlamış.
Yüz yüze.
Bildirerek.
Şafak vakti.
Tanıklar eşliğinde.
Eşit silahlarla.
Bizde bilinmiyor. Uygulaması -neredeyse- yok.
Bizde bilinen pusu kurmak.
Kendisine olamıyorsa karısına.
Erişiliyorsa oğluna, kızına.
Hayvanlarına zarar vermek.
Ekinini yakmak.
Bizdeki çeşitlemeler.
***
Doğaya da pusu kurulur.
Ormanları kesilip arsalar yapılarak.
Suları kesilip duvarlar örülerek.
Denizi çalıp arsa üreterek.
Havayı kesip gökdelenler yaparak.
Sonra doğa sizi düelloya çağırır.
Doğa merttir.
Evlerinizi sellerle yıkar.
Topraklarınızı kumlarla doldurur.
Yaptıklarıınızı depremlerle yerle bir eder.
Siz göklere bakıp yardım istersiniz.
Oysa, pusunun bedelini ödüyorsunuz.
***
Kentlere de pusu kurulur.
Toprakları evlerle doldurursunuz.
İnsanları arabalara tıkarsınız.
Yeşil alansız bırakırsınız.
Kentleri soluksuz bırakırsınız.
Botanik bahçeniz yoktur.
Hayvanat bahçeniz yoktur.
Konser salonlarınız yoktur.
Alışveriş merkezleriniz vardır.
Sıkışık yollarınız vardır.
Sinirli insanlarınız birbirine bağırır.
Pusuya düşürülmüş kentlerdir bunlar.
Doğadan koparılmış.
Kokuları silinmiş.
Renkleri solmuş kentler.
Daha da yetmezse orasını burasını delmeye kalkarsınız.
Tam sizin yapacağınız türden işlerdir.
Pusu.
***
Pusu kuranın tek bir umudu vardır.
Pusunun fark edilmemesi.
Pusunun bozulmaması.
Pusunun tersine dönmemesi.
Tek umudu, pusuya yürüyenin aymazlığıdır.
Oyunu bozulursa.
Pusu ortaya çıkarsa.
Pusuyu kuran yakalanırsa.
Ortalık aydınlanıverir.
Pusucu ortaya çıkar.
Akıl pusuyu görür.
İrade pusuyu bozar.
Azim pusuyu kuranı yakalar.
İşte bunu yapmak da insanın işidir.
İnsanın tek umudu da kendisidir.
Ya pusuya düşeceksin.
Ya pusuyu bozacaksın.
Her şey senin elinde...
(Cumhuriyet 23.05.2011)
Hits: 2047
