Cahilistan İmparatorluğu

~ 27.11.2014, Nazım ALPMAN ~

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ülkenin birinde, aklına gelen şeyi “fikir” zanneden bir başkan vardı. Başında bulunduğu silahlı kuvvetlerin kendisine sağladığı geniş alanda alabildiğine konuşurdu.

Sonra bu konuşmaları kitaplaştırdı. Altına da şu şehirdeki konuşması, bu şehirdeki halka seslenişi gibi detaylar bilgiler yerleştirmişti.

Mizah dergileri de boş duracak değil ya, onlar da üzerlerine düşeni yapıyorlardı:

-Şimdi duyuyorum trenlere taş atıyorlarmış… Bu kadar olmaz sevgili vatandaşlarım. Nitekim her attıkları taşla da treni vuramıyorlar!

Altına da şu notu düşerlerdi mizah dergisinin editörleri:

-İpe sapa gelmez konuşması!

O zamanlar kendisini çok ciddiye alanlar olduğu gibi, tamamen t……k geçmek için öyleymiş gibi yapanlar da vardı!

Dönemi uzun sürdü. Ama bitti. Ve de gitti!

Arkasında bir dolu acılı yürek ve komiklikler bıraktı.

Fakat bu ülkenin toprakları o kadar bereketliydi ki, biri gidiyor diğeri anında geliyordu. Başında bulunduğu partinin amblemini bile doğru dürüst telaffuz edemeyen bir kadının devri iktidarında böylesi komiklikler yaşandı. Ciddi işler de yapıyordu. Cinayetler işletip bankaları gece yarısı örtülü ödenek vaziyetiyle soyuyordu.

O da gitti. Ama toprak verimliydi. Arkası geliyordu. “Allahım verdikçe veriyordu!

Sonunda bu serinin en iyi kumaşından dokunmuş, daha iyisi kesinlikle bulunamayacak değerde özel bir garabet heykeli geldi. Onun bütün fikirlerini arz ettiği anlar aynı başlık altında toplanabilirdi:

-İpe sapa gelmez konuşmaları!

Bu kadar uzatınca haliyle insanlar “Abi bu ülke neresidir?” diye sorarlar elbette… En tepeye yazdık ya, ama bir kez daha söyleyelim:

-Cahilistan İmparatorluğu!

Nazım ALPMAN | Tüm Yazıları
Hits: 1383