AK Hacılar Hükümeti’nin savaş taşeronları ‘sınır dışı acılar’a odaklanmış, sahte gözyaşı şovları düzenliyorlar. Sahte, çünkü topluma ‘acı’ diye dayattıkları duygular savaş taşeronluğunun gereği. “Suriye’de kimyasal silah kullanıldığı” söylenir söylenmez “yas tutma, ağlama” şovlarına başladılar. İçleri yandığından değil, içlerinde kuduran saldırı duygusunu gazlama, toplumu savaşa hazırlama hesabıyla. Gözyaşı şovu için Hacı Recep Tayyip ekranı seçti, Hacı Bozdağ ise Diyanet Başkanlığı’nı! Ağlama şovunda rol arkadaşı ‘gözyaşı şişesi’ tiplemesiyle Fatma Şahin’di. Bozdağ, Suriye’deki kimyasal katliamdan kasıtla “Eğer bu insanlıksa ben insan olmak istemem” diye üflerken Hacı Hanım ağlıyor! Rol icabı, çünkü ‘kimyasal katliamın Esad’ın değil, şeriatçı muhaliflerin işi olduğu’nun herkes farkında.
“Eğer bu insanlıksa ben insan olmak istemem”miş! Utanmıyorlar da. İktidarları süresince ülkede işlenen onca cinayet, katliam ve zulümde hiç sorumlulukları yokmuş gibi. Ülkede zindandan geçilmiyor. Zincire vurulmak için ‘AK Hacılar Faşizmi’ne muhalif olmak yeterli. Muhalifin evinde mutlaka ‘suç delili’ buluyorlar. Aramaya gelenler zaten hazırlıklı geliyor! Zindanlar yürekleri kıvılcımlı gençlerle, devrimci, yurtseverler insanlarla dolu. AKP, zindanları muhaliflere karşı intikam mekanlarına dönüştürdü. Peki, F Tipi tecrit hücrelerinde ölümcül hastaları zincirlemek insanlık mı?
Önümde yine tomarla zindan mektubu. Ben ne zaman zindanlardan gelen mektupları önüme koysam hem coşkudan hem acıdan başım dönüyor. Coşkudan, çünkü: her biri direnişin, boyun eğmeyişin bileğ taşı; acıdan, çünkü: her birinde zulmün pençesindeki insanlığın uğultusu var. Adlarını tek tek sıralayamadığım Kandıra, Tekirdağ, İzmir F tipi gibi zindanlardan yazan çok sayıda tutsağın ortak çığlığı Kemal Avcı’nın kurtarılması. Ağır kanser hastası Kemal Avcı tecrit hücresinde ölümle pençeleşiyor. Acil müdahale, ameliyat ve tedavi gerekiyor. Yetkililerin kulakları da duvarlar gibi sağır. Ama unutulmasın ki Kemal zindanda ölürse, ölmüş değil öldürülmüş olacak. Bu cinayetin sorumluları insanlığa bunun bedelini mutlaka ödeyecek. İnsanlığın eli ömürlerinin sonuna kadar yakalarında olacak. Kemal’in ölmesi halinde bunun baş sorumlusu AKP, Adalet Bakanı ve ilgili mahkemedir. Bu derece hasta bir insanın zindanda, tecrit altında tutulması sadece insanlık dışı bir tutum ve vicdansızlık değil, aynı zamanda yasa dışı ve ağır bir suçtur. Kemal Avcı’nın acısı bir insanlık acısıdır.
Zindanlardan gelen bir mektup ise beni ayrıca çok duygulandırdı. Kalın zarftan çıkan kitapçığın duygusunu kalbime, kendisini kitaplığımın baş köşesine iliştirdim. El yazımı bir kitapçıktı. Kapağını “özgür tutsaklar” rengârenk çiçeklerle süslemişler. Arasında benim “Haykır Acını Ey Halk” şiirimden bir bölüm. Ve önünde arkasında Kandıra F Tipi Cezaevi yönetimin kırmızı “Görülmüştür” mührü. Kitabın her sayfasını bir ‘özgür tutsak’ yazmış. Kanser hastası Mete Diş’in tahliyesi için verilen mücadeleyi kazanmamızın duygusuyla, bana “zindanlardaki insanlarla dayanışma içinde olduğunuz için teşekkür” notları yazmışlar. Hayatımda aldığım en anlamlı armağandır. Keşke bu evlatlarımızın alınlarından tek tek öpüp özgürlüklerine salabilme gücüm olsaydı. Onların yerine ben yatsaydım.
On bir yıldır uyguladıkları ‘zindan ve tecrit’ AKP’nin en zalim ve halk düşmanı politikalarından biridir. Kemal Avcı gibi ölüm eşiğindeki ağır hasta insanlar bile acımasızca bu politikanın kanlı cenderesinde tutuluyor. Zalimliğin bu derecesine insanın gerçekten inanası gelmiyor. Chavez bir konuşmasında, kana ve kazanca doymayan azgın kapitalizm için, “İklim banka olsa hemen kurtarılırdı!” demişti. “İklim” yerine Kemal Avcı adını koyuyorum. Çünkü Kemal’in gövdesi de ufkumuzun umudumuzun iklimi. Zindanlardaki yurtsever, aydınlık insanlarımız, devrimci gençlerimiz de ülkemizin baharı. Yazık ki zulmün altındalar. Ama unutulmasın ki o ‘iklim’in sahibi de halktır. Zalimden hesap soracak olan...
* * *
Dörtlük
Oy, çakıl da çakıl kuduz dişleri
Körpe canı parçalamak işleri
Vay, kanlı da kanlı cellat elleri
Cellat ellerinde halkın gülleri
(Yurt Gazetesi)
