Kadın erkek eşitliğinde ilerleme sağlamışız. Tam bir ‘yaşasııın’ diyecektim ki; Dünyada 126’ncı sıradan 122’nci sıraya ilerlediğimizi öğrendim. Biz kadınların yüreğine inmesin diye sanırım ağır ağır ilerliyoruz. Ne mutlu biz kadınlara!
Dünya Ekonomik Forumu (World Economic Forum) 2011 raporuna göre, kadın-erkek eşitliğinde Türkiye 135 ülke arasında 122. sırada yer aldı. En fazla eşitliğin “1.000” olarak, en az eşitsizliğin ise “0.000” olarak puanlandırıldığı raporda Türkiye’nin yeri ve puanları şöyle:
Türkiye’nin genel puanı 0.595, sırası 122... Şaka gibi 1000 nerde 0.595 nerede! İşte bu yüzden ülkemizde kadın hakları konusunda yapacaklarımız bitecek gibi görünmüyor.
Kadın-erkek eşitliğine ilişkin kimi alanlardaki sıralama ve puanlama ise şöyle;
- Eğitimde 106’ncı olan Türkiye’nin puanı 0.920. Ülkelerin ortalama puanı ise 0.928. Okuryazarlık oranındaki kadın-erkek eşitliği konusunda Türkiye 104’üncü.
- Siyaset alanında kadın-erkek eşitliği sıralamasında Türkiye 89’uncu sırayı aldı.
- Yine, siyaset alanında kadın-erkek eşitliği başlığı altında değerlendirilen bir diğer konu, parlamentodaki kadın sayısı oldu. Türkiye bu listede 82’nci sırayı aldı.
- Ülkedeki kadın bakanların değerlendirildiği listede ise Türkiye 135 ülke arasında 99’uncu sırada.
Şimdi kadın-erkek eşitliğindeki durum bu kadar vahimken kadın tecavüzlerine ve cinayetlerine o kadar şaşırmamak gerekiyor. Toplumdaki muhafazakârlıkla birlikte artan gerici kuşatma namus adına kadın cinayetlerini meşru kılmaya çalışıyor.
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’na göre, 2011’de devletten koruma isteyen kadınların yüzde 73’ü öldürüldü. 2011 yılında 160 kadın ise eşleri, sevgilileri, babaları ya da en yakınındaki erkekler tarafından katledildi. Kadınların yüzde 66’sı aile içinde cinayete kurban gidiyor. Devlet kendine başvurarak koruma isteyen kadınların yüzde 73’ünü korumadı. 2011 yılında en az 610 kadın cinsel tacize maruz kaldı, 179 kadın tecavüze uğradı.
Peki, kadınlar neden öldürülüyor? Yine Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’na göre, her iki kadından biri kendi hayatına dair bir karar vermek istediği için öldürülüyor.
Kadınların yüzde 41’i ayrılmak veya boşanmak istedikleri için, yüzde 32’si kıskançlık nedeniyle, yüzde 16’sı karşılarındaki erkeği reddettikleri için öldürülmüş. Öldürülen kadınların yüzde 14’ünün işkence gördüğü de belirtiliyor.
Bu verileri/rakamları daha da uzatabilirim. Ancak buna yürek dayanmıyor. Sonuçta bu veriler rakamlardan değil, insanlardan oluşuyor. Her biri bir kadın olan insanlardan…
İktidarın kadın politikası zaten malûm! Dincilerin “ideolojik” sınırları belirliyor kadınların haklarını. Ha bir de kadınımız en az üç çocuk doğurmalı. Artık, Allah ne verdiyse... Doğum yapsın da isterse tecavüz sonucu doğum yapsın. Nasıl olursa olsun.
(Yurt Gazetesi)
